References

[1] Hardi Đ. Itinerariy Rostislava Mikhailovicha. Istoriyski arkhiv SREM, Sremska Mitrovitsa; Novi Sad; Sremska Mitrovitsa, 2019.

[2] Dąbrowski D. Książę w drodze. O mobilności Rurykowiczów w XIII w. na przykładzie Daniela Romanowicza. Klasyfikacja podróży. Slavia Orientalis, LXIV (2015) 1, 7-34.

[3] Dąbrowski D. Książę w drodze. O mobilności Rurykowiczów w XIII w. na przykładzie Daniela Romanowicza. Klasyfikacja podróży. Slavia Orientalis, LXIV (2015) 2, 207-227.

[4] Todorova S. Dshcheryata Rostislav Mikhaylovich i sbitiyata v Blgariya ot sredata na XIII v. Istoricheski prehled, 2 (1989), 52-57.

[5] Jan L. In ordine Cruciferorum Christo militavit. K osudům Ješka, syna Záviše z Falkenštejna a královny Kunhuty. Český časopis historický, 98 (3) (2000), 453-475.

[6] Bubalo D. Bela Rostislavlyevich. In: Srpski biografski rechnik, T. 1 : A-B. Novi Sad, 2004, 465-466.

[7] Šretr O. Kunhuta uherská. královna česká (*asi 1245-46 +9.9.1285). Bakalářská diplomová práce. Brno, 2008.

[8] Hardi Đ. Mikhailo Rostislavich. In: Srpski biografski rechnik, T. 6: Mar-Mysh Novi Sad, 2014, 844.

[9] Voloshchuk M. Kniagynia Gryfina Rostyslavivna, yii polskyi shliub ta ymovirne ruske otochennia dvoru. Halychyna, 28 (2016), 12-19.

[10] Voloshchuk M. Yepyskop Krakova Procopius de Russia (1292/93-1295 rr.). Umovna etnichnist ta genealogichna nalezhnist. In: Dąbrowski Dariusz, Jusupović Adrian, Maresz T. (Ed.) Monografie Pracowni Badań nad Dziejami Rusi Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, T.5: Polska, Ruś i Węgry: X-XIV w. Avalon, Kraków, 2018, 99-129.

[11] Dimnik M. The Dynasty of Chernigov 1146-1246. Cambridge University Press, Cambridge; New-York, 2003.

[12] Hardi Đ. Ruski monasi i prepisivachi na tlu Srema u sryednyem veku. Spamevnitsa istoriyskog arkhiva Srem. Sremska Mitrovitsa, 4 (2005), 79-90.

[13] Nosenko A. Konstantin Ryazanskiy i Evstafiy Konstantinovich: k voprosu o knyazheskom proiskhozhdenii i rodstvennykh svyazyach. Colloquia Russica I (5) (2015), 161-172.

[14] Martyniuk A. Do Gerbersteina: Avstriya i Vostochnaya Evropa v sisteme personalnykh svyazey i kulturnykh kontaktov (XIII - nachalo XVI veka), Kvadriga, Moskva, 2019.

[15] Voloshchuk M. Rusz v Uhorskomu korolivstvi (XI - druga polovyna XIV st.): suspilno-politychna rol, maynovi stosunky, migracii. Lileia-NV, Ivano-Frankivsk, 2014.

[16] Voloshchuk M. Prosopografichni studii bytvy pis Yaroslavom 17 serpnia 1245 roku. Colloquia Russica, II (3) (2017), 112-121.

[17] Dąbrowski D, Jusupocić H. (Ed.). Chronica Galiciano-Voliniana. Monumenta Poloniae historica. Nova series PAU; PWN, Kraków; Warszawa, 2017.

[18] Homza Martin, Malinovská Nora (Ed.). Haličsko-volynská kronika. Neznáme rozprávanie o rodine kráľov a kniežat východo-strednej Európy v 13. storočí. Matica Slovenská, Martin, 2019.

[19] Aristov V. Yak ne khodyv na Galych kniaz Izyaslav u 1250-kh rokakh. In: Boryak G. (Ed.) Academia. Terra Historiae. Studii na poshanu Valeriya Smoliya, 2. In-t istorii Ukrainy natsionalnoyi Akademii nauk Ukrainy, DU Instytut vsesvitnyoi istorii Natsionalnoi Akademii nauk Ukrainy, Kyiv, 2020, 447-462.

[20] Kristó Gy. sztb. (Ed.) Anjou-kori oklevéltár. Budapest; Szeged, 1990, 1-38.

[21] Voloshchuk M. Ruthenian-Hungarian matrimonial connections in the context of the Rurik dynasty inter-dynasty policy of the 10th-14th centuries: selected statistical data. Codrul Cosminului, XXIV (3) (2018), 7-30.

[22] Grushevskyy M. Istoriya Ukrainy-Rusy, 2. Nauk. dumka, Kyiv, 1993.

[23] Nagy E. (Ed.) Codex diplomaticus patrius, 8. Franklin-Társulat Könyvnyomdája, Budapestini, 1880.

[24] Kotliar M. Zagadkovyy vorog Romanovychiv. In: Kotliar M. Istoriya Ukrainy v osobakh. Davnyoruska derzhava. Ukraina, Kyiv, 1996.

[25] Dąbrowski D. Daniel Romanowicz król Rusi (ok. 1201-1264). Biografia polityczna, 1. Avalon, Kraków, 2012.

[26] Aleksandrovych V., Voytovych L. Korol Danylo Romanovych (Slavetni postati serednyovicchia, Vyp. 3). Vyd. Pshonkivskyi O. V., Bila Tserkva, 2013.

[27] Jusupović A. Kronika halicko-wołyńska (Kronika Romanowiczów) w latopisarskiej kolekcji historycznej. Avalon, Kraków; Warszawa, 2019.

[28] Szentpétery I. (Ed.) Regesta rerum stirpis Arpadianae critico-diplomatica, 2: (1255) 1270-1301), 1: (1255-1272). Kiadja a Magyar Tudományos Akademia, Budapest, 1943.

[29] Fejer G. (Ed.) Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis, 5/1. Typis Typogr. Regiae Universitatis Ungaricae, Budae, 1829.

[30] Wenzel G. (Ed.) Codex diplomaticus Arpadianus continuatus, 3 (1261-1272). Magyar Tudományos Akadémia, Pest, 1862.

[31] Wenzel G. (Ed.) Codex diplomaticus Arpadianus continuatus, 7 (1235-1260). Magyar Tudományos Akadémia, Pest, 1869.

[32] Wenzel G. (Ed.) Codex diplomaticus Arpadianus continuatus, 12 (1274-1300). Magyar Tudományos Akadémia, Pest, 1874.

[33] Fejer G. (Ed.) Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis, 6/1. Typis Typogr. Regiae Universitatis Ungaricae, Budae, 1830.

[34] Fejer G. (Ed.) Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis, 8/2. Typis Typogr. Regiae Universitatis Ungaricae, Budae, 1832.

[35] Fejer G. (Ed.) Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis, 8/3. Typis Typogr. Regiae Universitatis Ungaricae, Budae, 1832.

[36] Nagy E., Stummer A., Ráth C., Véghely D. (Ed.) Codex diplomaticus patrius. Hazai okmánytár, 4. Typis Victoris Sauervein, Györött, 1867.

[37] Ipolyi A., Nagy E., Véghely D. (Ed.) Codex diplomaticus patrius. Hazai okmánytár, 6. Typis Alexsandri Kocsi, Budapestini, 1876.

[38] Ipolyi A., Nagy E., Véghely D. (Ed.) Codex diplomaticus patrius. Hazai okmánytár, 7. Typis Alexsandri Kocsi, Budapestini, 1880.

[39] Györffy Gy. Az Árpadkori Magyarország történeti földrajza, 1 (A-Cs). Akademiae kiadó, Budapest, 1966.

[40] Neumann Tibor. Bereg megye hatóságának oklevelei (1299-1526). Móricz Zsigmond Könyvtár, Nyíregyháza, 2006.

[41] Kristó Gy. (Ed.). Anjou-kori oklevéltár, 3 (1311-1314). Kulturális hagyamányaink feltárása nyilványtartása és kiadása, Budapest ; Szeged, 1994.

[42] Rábai K. (Ed.). Anjou-kori oklevéltár, 40 (1356). Quintus Kiadó, Budapest ; Szeged, 2014.